Δερματολογικές Παθήσεις; Ποιες είναι;
Το δέρμα αποτελεί το μεγαλύτερο όργανο του ανθρώπινου σώματος και εκτός από το γεγονός ότι καλύπτει ζωτικά όργανα και τα προστατεύει από το εξωτερικό περιβάλλον, παρουσιάζει ορισμένες φυσικές ιδιότητες και φυσιολογικές λειτουργίες. Η διάγνωση των παθήσεων του δέρματος και του υποδορίου ιστού συνήθως είναι πρώιμη, καθώς αυτές αφορούν την επιφάνεια του σώματος και γίνονται εύκολα αντιληπτές από τον ίδιο τον ασθενή. Οι λόγοι χειρουργικής εξαίρεσης αυτών των παθήσεων μπορεί να είναι καθαρά αισθητικοί: (σπίλοι, κύστες, αιμαγγειώματα, χηλοειδή, δύσμορφες ουλές, λιπώματα, κλπ) ή απόλυτα ιατρικοί (δερματικές κακοήθειες, μελάνωμα, σάρκωμα, κατακλίσεις, κλπ). Παρακάτω διαβάστε για τις πιο συχνές δερματολογικές παθήσεις.
Σπίλος
Σπίλοι: οι σπίλοι ή “ελιές” είναι οι συχνότεροι καλοήθεις όγκοι του δέρματος και δημιουργούνται από την αυξημένη συγκέντρωση μελανοκυττάρων σε μια συγκεκριμένη περιοχή της επιδερμίδας. Μπορεί να υπάρχουν από την γέννηση (συγγενείς) ή να δημιουργηθούν αργότερα (επίκτητοι) από την μακροχρόνια έκθεση στον ήλιο. Η παρακολούθηση των χαρακτήρων τους (χρώμα, μέγεθος) γίνεται με την χαρτογράφηση και η αφαίρεσή τους πρέπει να διενεργείται σε απόσταση ασφαλείας (υγιή όρια), έτσι ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης και αυτός είναι ο κύριος λόγος που οι σπίλοι πρέπει να αφαιρούνται από Γενικό Χειρουργό.
Σμήγμ.Κύστη
Σμηγματογόνος κύστη: πρόκειται για μια κύστη που εμφανίζεται οπουδήποτε στο σώμα και περιέχει σμήγμα στο εσωτερικό της. Εμφανίζεται σαν μικρή, ευπίεστη, ανώδυνη διόγκωση κάτω από το δέρμα και συχνά συγχέεται με λίπωμα. Είναι φρόνιμο να αφαιρείται καθώς συχνά μπορεί να μολυνθεί (διαπυηθεί) και να δημιουργηθεί απόστημα στην περιοχή. Η αφαίρεσή της πρέπει να είναι πλήρης, δηλαδή ολόκληρη με το τοίχωμά της (κάψα) για να εξαλειφθούν οι πιθανότητες επανεμφάνισής της.
Λίπωμα
Λίπωμα: αποτελεί τον πιο συχνό από τους όγκους που αναπτύσσονται στα μαλακά μόρια και είναι καλοήθης όγκος του λιπώδους ιστού. Τα λιπώματα κυρίως είναι μαλακά στην ψηλάφηση, ευκίνητα και ανώδυνα αλλά επί αύξησης των διαστάσεών τους τείνουν να πιέζουν τις υποκείμενες νευρικές δομές και να προκαλούν ενόχληση.
Δύσμορφες Ουλές
Δύσμορφες ουλές: η επούλωση του τραύματος είναι μια φυσιολογική διαδικασία κατά την οποία ο οργανισμός αποκαθιστά την συνέχεια του δέρματος. Όταν αυτή η διαδικασία είναι φυσιολογική, έχουμε τον σχηματισμό της φυσιολογικής ουλής. Σε αντίθετες περιπτώσεις, έχουμε τον σχηματισμό πιθανά δύσμορφης – υπερτροφικής ουλής ή ακόμη και χηλοειδούς.
Αιμαγγείωμα
Αιμαγγείωμα: καλοήθης όγκος των ενδοθηλιακών κυττάρων, που αποτελούν τα τοιχώματα των αγγείων. Συνήθως εμφανίζεται στην πρώτη εβδομάδα της ζωής και αποδράμει ως την ηλικία των 10. Είναι ο πιο συχνός όγκος της νεογνικής ηλικίας. Το αιμαγγείωμα, όμως, είναι συχνό και στους ενήλικες με συχνότερη εντόπιση στον κορμό.
Έλκος Κατάκλισης
Έλκος κατάκλισης: δημιουργείται από εξωτερικά ασκούμενη πίεση στο δέρμα και τους ιστούς. Η πίεση εμποδίζει την σωστή κυκλοφορία του αίματος αυτό προκαλεί βλάβη στους ιστούς και συντελεί στην ανάπτυξη ελκών. Τα περισσότερα έλκη από κατάκλιση εμφανίζονται σε περιοχές που από κάτω βρίσκεται κάποιο οστό, όπως κόκκυγας, πτέρνες, τροχαντήρες. Απαραίτητη ενέργεια για την θεραπεία ενός έλκους από κατάκλιση, εκτός από τον χειρουργικό καθαρισμό, είναι η άρση της ασκούμενης πίεσης στην περιοχή.
Μελάνωμα
Μελάνωμα: παρά το γεγονός ότι είναι λιγότερο συχνό με τους υπόλοιπους τύπους καρκίνου του δέρματος, ευθύνεται για το 75% των θανάτων από καρκίνο δέρματος, αν δεν διαγνωστεί σε αρχικά στάδια. Τα πρώτα γράμματα του Αγγλικού αλφαβήτου “ABCDE” μας βοηθούν να θυμόμαστε τα συμπτώματα του μελανώματος:
A (Asymmetry): ασύμμετρη δερματική βλάβη,
B (Border): μη ομαλά όρια της βλάβης,
C (Colour): ποικιλοχρωμία της βλάβης,
D (Diameter): βλάβες με διάμετρο άνω των 6 mm πιθανόν να υποκρύπτουν μελάνωμα και
E (Enlarge): προοδευτική αύξηση των διαστάσεών της βλάβης.
Στο σημείο αυτό, αξίζει να αναφερθεί πως 25% των μελανωμάτων εξορμώνται από προϋπάρχοντες σπίλους.
Βασικοκυτταρικό Καρκίνωμα
Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα: είναι η πιο συνηθισμένη μορφή καρκίνου του δέρματος. Παρατηρείται σε σημεία του σώματος που έχουν εκτεταμένα εκτεθεί στον ήλιο – ειδικά στο πρόσωπο, αυτιά, τράχηλο, κεφαλή, ώμους και ράχη. Σε σπάνιες περιπτώσεις όμως οι όγκοι αναπτύσσονται σε μη εκτεθειμένες περιοχές. Παρατηρείται συχνότερα στους άνδρες συγκριτικά με τις γυναίκες και αρκετά σπάνια σε παιδιά.
Σάρκωμα
Σάρκωμα: πρόκειται για σχετικά σπάνιους κακοήθεις όγκους που εξορμούνται από κύτταρα μεσεγχυματικής προέλευσης και αναπτύσσονται στο υποδόριο λίπος, στους χόνδρους, στο δέρμα, στους μύες αλλά και σε διάφορα ενδοκοιλιακά όργανα.
Η θεραπεία τους έγκειται στη χειρουργική αφαίρεσή τους.
